16 Eylül 2011 Cuma


Bazı şeylerin gitmesine izin vermek çok önemlidir. Onları serbest bırakmak. Gevşek olanı kesmek. İnsanların hiç kimsenin işaretli kağıtlarla oynamadığını anlaması gerekiyor, bazen kazanırız ve bazen de kaybederiz. Hiçbir şeyi geri almayı bekleme, yaptıkların için takdir edilmeyi bekleme, ne kadar zeki olduğunun keşfedilmesini bekleme ya da aşkının anlaşılmasını. Daireyi tamamla. Gururlu, yetersiz ya da kibirli olduğun için değil, sadece artık onun senin yaşamında yeri olmadığı için. Kapıyı kapat, plağı değiştir, evi temizle, tozdan kurtul. Geçmişte olduğun kişi olmayı bırak ve şu anda kimsen o ol.


                                                                             Paolo Ceolho- Zahir.

15 Eylül 2011 Perşembe

O kadar salağım ki. Hemen umutlanıyorum hayal kuruyorum sanki her şey olcakmış gibi. Sahip olcakmışım gibi.
Bir yazı beni ümitlendiriyor. Ama aslında kim oldugumu bile bilmiyor. Bu kadar aptalım ben aslında. Ama hayallerim beni bırakmıyor. Yaşamak istediklerim, sahip olamadıklarım bu hayatta. O yıkıyor ben yenisini kuruyorum sonra o tekrar yıkıyor sonra ben yenisini.... Ama bir cümle bir anda hepsini değiştiriyor. Hapsediyor seni bi yıl o kasvetli karanlık kafese. Hayallerin var ama sadece bi de umutların. Hiçbir zaman gerçekleştiremeyeceğin şeylerin. Ama kuruyorsun yine kafanda. Yine dinliyosun o şarkıları. Sanki hiç ortada bırakılmamış gibi. Sanki her şeyi değiştirebilcekmiş gibi. Yok ama öyle işte. Hiçbişi değiştermiyorlar.
 İmkansız ama en ufak bir şey olsa bile senin ayakların o kişiye bir daha gitmez artık. Kırıldın bir kere. Kim değiştirebilir ki bunu? Kim sarabilir yeniden yaralarını. Kim unutturabilir?? O yapamaz.


Ama sen yine hayalini kurmaya devam edersin. Düşünürsün olacakları.
Ne olcak ki. Hayal ettiklerim bana yakışmasın.

12 Eylül 2011 Pazartesi


Yarını düşlüyoruz ve yarın gelmiyor;
Gerçekten istemediğimiz zaferler düşlüyoruz,
Yeni bir gün çoktan geldiği halde
Yeni bir gün düşlüyoruz.
Yapılması gereken savaşlardan kaçıyoruz.

Çağrıyı duyuyoruz; ama hiç önemsemiyoruz.
Gelecek henüz bir planken o gelecek için ümitleniyoruz.
Kurtuluş elimizdeyken, kurtarıcı için dua ediyoruz.

Ve hala uyuyoruz
Ve hala uyuyoruz
Ve hala dua ediyoruz
Ve hala korkuyoruz.